Dit was niet alleen zijn eerste reis, maar ook een goede reis, en ook zijn beste en mooiste, maar dat was vooraf zeker niet vanzelfsprekend. Want deze reis had ook de laatste reis van Joey kunnen zijn als het anders was gelopen.
We begrijpen dat dit enige uitleg vereist. Joey is geboren op 12 juni 1996, en het eerste jaar verliep voor ons gewoon, weinig te merken van problemen. Maar na verloop van tijd begonnen we te merken dat Joey, hoe graag hij ook wilde, maar korte tijd kon lopen, en dat moest dan met opgetrokken schouders, om maar meer lucht te krijgen zou later achteraf blijken.
En hij was dan zo moe dat hij er bij moest gaan zitten. En dat is niet normaal voor een gezonde kleuter van net een jaar oud. Navraag op de wijk leverde niks op, zij vertelden ons dat Joey meer conditie moest opbouwen.
Als we dat hadden moeten geloven zat ik nu hier dit verhaal niet te schrijven. Op een morgen vond ik Joey helemaal slap en bijna niet meer bij bewustzijn in zijn bedje, heb hem meteen eruit gehaald en zijn armen omhoog gehouden zodat hij wat meer lucht binnen kreeg.
Vanaf toen is alles heel snel gegaan, wij hebben geëist dat hij onmiddellijk in het ziekenhuis door een specialist onderzocht zou worden.
De specialist in het ziekenhuis kon niet begrijpen dat ze op de wijk niks gehoord hadden van de problemen met zijn hart, want dat had hij wel degelijk, en hij hoefde maar zijn oor op Joey's borst te leggen om het ruisen te horen.

Op het moment dat Joey geopereerd zou worden had de arts net een operatie van tien uur erop zitten, dus ze moest eerst wat gaan slapen om wat uit te rusten voor de volgende klus, wat heel begrijpelijk is natuurlijk, en die volgende klus was ook niet simpel. Deze vrouwelijke arts deed ook operaties in het ziekenhuis in Rotterdam, en werd al na enkele uren weer wakker gemaakt omdat het zo slecht ging met Joey, ze is toen meteen met de operatie begonnen.
Op 11 februari 1998 is hij geholpen, en gelukkig met een heel goede afloop.
Van de operatie zelf hebben we natuurlijk geen foto's maar wel van de verzorging daarna.

De beide ouders konden gelukkig logeren in het Ronald McDonald huis in Nijmegen tijdens de opname van Joey in het ziekenhuis. En hebben daar ook gebruik van gemaakt om zoveel mogelijk bij Joey te zijn

Maar na verloop van tijd komt hij na de operatie langzaam bij, gelukkig geen besef van wat er allemaal gebeurt is en kan hij even op zijn gemak komen bij vaders op schoot.

En je krijgt honger van al dat gehannes in die ziekenhuizen, daarom maar goed eten, links begonnen en rechts weer op!!!

En ook bij thuiskomst wordt je hartelijk welkom geheten, kijk maar eens hieronder naar de kaarten.

Zo, dit was het verslag van de eerste reis van Joey, net 18 maanden oud. En later helemaal gezond verklaart zonder enige beperking, en daar zijn we de arts in het Academisch Ziekenhuis Nijmegen zeer dankbaar voor!!!